D.L. van Deursen
Lengte als maat voor rugbelasting. Evaluatie van een nieuw zitconcept
Doctoraalopdracht,
Rapport 97.3.LT.4893, Transporttechnologie, Logistieke Techniek.
De twee probleemstellingen in dit rapport luiden:
"Kan middels exacte lengtemeting een objectieve uitspraak gedaan worden over
het effect van dynamische stimuli tijdens langdurig (1 uur) zitten?"
"Hebben dynamische stimuli een negatieve invloed op het prestatievermogen?"
Rugklachten zijn een groot probleem in de huidige maatschappij. We leven in de
eeuw van de Homo Sedens (Mandal) en geschat wordt dat we 38 van de 72
jaar zittend doorbrengen (Goossens). Het is algemeen bekend dat zitten, en
speciaal langdurig zitten, een grote riscofactor is op het verkrijgen van lage
rugklachten.
L.L.J.M. van Deursen bedacht een nieuw zitconcept, waarbij de zitting continue
dynamische stimuli oplegt aan de lage rug van de zittende persoon. De uitvinder
denkt hierbij aan pijnvermindering van rugklachtpatiënten, eventuele
verbeterde discale stofwisseling en vermindering van de rugbelasting tijdens het
zitten.
Na literatuurstudie is besloten om exacte lengtemeting van
de rug te gebruiken om hiermee de mate van rugbelasting te objectiveren, die
optreedt tijdens het zitten op een stoel met continue dynamische stimuli.
Lengteverandering van de rug en externe belasting vertonen een lineair verband.
Voor dit onderzoek is een meetapparaat gebouwd, dat in staat is om personen
binnen 1 mm naukeurig te meten!
Acht subjecten zijn betrokken geweest bij dit onderzoek, waarbij de statische en
dynamische situatie met elkaar vergeleken werden. Statisch houdt in dat de
persoon 1 uur lang op een experimentele kantoorstoel zit zonder dynamische
stimuli. In de dynamische situatie krijgt de persoon tijdens het uur
zitten continue dynamische stimuli op het zitvlak aangeboden. Deze twee
situaties zijn met elkaar vergeleken, zodat er gesproken kan worden over een
relatieve meting.
Uit de resultaten van dit onderzoek blijkt dat de personen in de statische
situatie significant krimpen tijdens 1 uur zitten, dit in tegenstelling tot de
dynamische situatie waarbij een significante lengtetoename optreedt.
De conclusie hieruit zou inderdaad een verbetering van de discale stofwisseling
kunnen zijn. In ieder geval is er een grotere pompfunctie van de discus in de
dynamische situatie, want alleen de discus is variabel in dikte en zorgt voor
variatie in ruglengte.
De tweede probleemstelling is getest door aan de subjecten tijdens de zitperiode
op te dragen. De geselecteerde taken zoals reactiesnelheid van handbewegingen op
verstorings- en doelvolgtaken, typetaak, lees- en schrijftaak moesten een
uitspraak opleveren omtrent de tweede probleemstelling.
Op grond van de resultaten kan geen uitspraak gedaan worden of er een negatieve
invloed is op de menselijke prestaties door de dynamische stimuli tijdens het
uitvoeren van de taken.
Rapporten studenten Logistieke Techniek
Gewijzigd: 1997.08.16;
logistics@3mE.tudelft.nl
, TU Delft
/ 3mE
/ TT
/ LT.