W. van der Sluis
Onderzoek naar docktoewijzing bij FloraHolland.
Doctoraalopdracht,
Rapport 2002.LT.5600, Transporttechnologie, Logistieke Techniek.
Binnen het aanvoergebied van veilcentrum Naaldwijk, onderdeel van
bloemenveiling FloraHolland, spelen de volgende problemen: te lange
wachttijden aan de slagboom, doorlooptijdeisen van stapelwagens die niet
gehaald worden en te lange dockverblijftijden van de vrachtwagens. Om tot
beheersing te komen van deze problemen worden er toewijzingsmethoden,
zowel wat betreft de toewijzing van docks aan vrachtwagens als de
toewijzing van dockrijders aan de afgeleverde stapelwagens op de docks bij
de uitpandige aanvoer, ontwikkeld.
De doelstelling van het onderzoek is een inzicht te verkrijgen in de
gevolgen van manieren van toewijzing. Deze manieren van toewijzingen
worden getoetst op een aantal beoordelingscriteria:
- dockverblijftijd van de vrachtwagens;
- doorlooptijden van de stapelwagens;
- kruisende stromen;
- effectiviteit werkinzet;
- wachttijden aan de slagboom;
- bezettingsgraad van de docks.
De ideeën voor manieren van toewijzen van vrachtwagens aan een leeg
dock zijn:
- Toewijzing vanuit 4 wachtrijen: de arriverende vrachtwagens moeten zich
verdelen over 4 wachtrijen. Drie wachtrijen zijn bestemd voor een
productsoort en een wachtrij voor gemengde vrachtwagens. Aan de docks
wordt een bestemming (een productsoort) toegekend. Bij een vrij dock wordt
op basis van de bestemming van dat dock een bijpassende vrachtwagen
toegewezen uit een van de wachtrijen.
- Toewijzing vanuit een pool: een bepaald aantal vrachtwagens stelt zich op
in een pool (toewijzingsbuffer). Bij een vrij dock (wederom zijn de docks
bestemd) bepaalt de docktoren welke vrachtwagen uit de pool mag aandocken.
- Two-stop shopping: de vrachtwagens voeren hun stapelwagens aan op een
aanvoerdock en halen hun retourproducten op een ander dock, gereserveerd
voor retouren.
De ideeën voor manieren van toewijzen van dockrijders aan aangevoerde
stapelwagens zijn:
- Dockrijders inzetten op alle docks: de dockrijders mogen van alle docks
stapelwagens oppikken om af te voeren naar het neerzetgebied.
- Dockrijders inzetten op een beperkt aantal docks: de dockrijders mogen van
een beperkt aantal docks stapelwagens oppikken om af te voeren naar het
neerzetgebied.
- Dockrijders verantwoordelijk voor één productsoort: de
dockrijders mogen slechts een productsoort van de docks oppikken om af te
voeren naar het neerzetgebied.
Om al deze ideeën voor toewijzingen en de mogelijke combinaties
daarvan te kunnen vergelijken is een simulatie ontwikkeld. Deze
vergelijking is in twee stappen uitgevoerd. De eerste stap is een globale
evaluatie. De ontwikkelde ideeën worden door middel van een beperkt
aantal experimenten vergeleken. De tweede stap is een verdere evaluatie
van de veelbelovende ideeën uit de eerste stap.
Uit de globale evaluatie (zie figuren 1 en 2) komt naar voren dat de
meeste belovende toewijzingen de varianten Pool-AlleDocks (toewijzing van
vrachtwagens aan bestemde docks vanuit een pool en dockrijders ingezet op
alle docks) en Pool-BeperktGebied (toewijzing van vrachtwagens aan
bestemde docks vanuit een pool met dockrijders ingezet op een beperkt
aantal docks) zijn.
Figuur 1: Gemiddelde waarden beoordelingscriteria bij dockrijders op alle
docks.
Figuur 2: Gemiddelde waarden beoordelingscriteria bij dockrijders op een
beperkt taakgebied.
Bij de verdere evaluatie is, om de beste toewijzing te kunnen bepalen, een
rangorde binnen de beoordelingscriteria van dit onderzoek aangebracht,
waarbij rekening wordt gehouden met de prioriteiten van de veiling als met
de systeemgrens van dit onderzoek:
- Kwaliteit van de producten:
- som van de wachttijd van de vrachtwagen en de doorlooptijd van
stapelwagen;
- kruisende stromen.
- Minimale kosten:
- minimaal aantal in te zetten dockrijders;
- een minimale benodigd aantal docks.
- Service naar de vervoerder:
- wachttijden van de vrachtwagens;
- dockverblijftijd.
De beste toewijzing in de huidige situatie (aankomstpatroon met 63
vrachtwagens):
De variant Pool-AlleDocks (zie figuren 3 tot en met 5) presteert beter op de
kwaliteitscriteria. Op het criterium minimale kosten is er nauwelijks
onderscheid tussen de varianten te ontdekken. Op het criterium service is de
variant Pool-BeperktGebied beter, maar aangezien bij deze variant de normen
voor doorlooptijden soms niet worden gehaald, legt deze het in totaal af
tegen Pool-AlleDocks.
Figuur 3: Criteria voor kwaliteit bij aankomstpatroon van 63 [vw/uur].
Figuur 4: Criteria voor kosten bij aankomstpatroon van 63 [vw/uur].
Figuur 5: Criteria voor service bij aankomstpatroon van 63 [vw/uur].
Beste toewijzing bij een toegenomen aanvoer (aankomstpatroon van 73
vrachtwagens per uur):
Bij een aanvoer, die een stuk hoger ligt dan de huidige aanvoer zal de
toewijzing Pool-BeperktGebied als beste presteren (zie figuren 6 tot en met 8). Op het criterium minimale kosten is deze
toewijzing (iets) minder, maar door de betere service naar vervoerder en
de betere kwaliteit van de producten maakt deze toewijzing tot de betere.
Figuur 6: Criteria voor kwaliteit bij aankomstpatroon van 73 [vw/uur].
Figuur 7: Criteria voor kosten bij aankomstpatroon van 73 [vw/uur].
Figuur 8: Criteria voor service bij aankomstpatroon van 73 [vw/uur].
Uit de globale evaluatie van de ideeën voor toewijzen zijn de
volgende conclusies getrokken:
- Het invoeren van two-stop shopping heeft geen positieve invloed op de
verwerkingsprocessen. Er zijn veel meer docks nodig om dit succesvol te
kunnen introduceren.
- Het beperken van het taakgebied van de dockrijders leidt tot langere
doorlooptijden van de producten, daling van de kruisende stromen en er
zijn minder docks nodig.
- Het invoeren van 4 wachtrijen leidt tot een situatie waarin minder
docks nodig zijn, minder kruisende stromen ontstaan en er een stijging is
van de wachttijd van de vrachtwagens.
- Het invoeren van een pool leidt tot minder kruisende stromen en er
zijn minder docks nodig.
Uit de verdere evaluatie van de veelbelovende ideeën zijn de volgende
conclusies getrokken:
- Bij dockrijders ingezet op alle docks zijn de doorlooptijden van de
producten kort en onder de gestelde normen. Dit komt doordat de dockrijders
in deze situatie veel korte cycli maken en tijdens die cycli relatief korte
slepen creëren. De doorzet van de ingezette dockrijders is door deze
relatief korte sleeplengte gering.
- Bij dockrijders ingezet op een beperkt aantal docks zijn de doorlooptijden
langer en niet altijd volgens de norm. Dit komt doordat de dockrijder
minder en langere cycli maakt, waarbij hij langere slepen van stapelwagens
creëert. Dit leidt tot een hoge doorzet.
De volgende aanbevelingen worden gedaan:
- Een egaler aanvoerpatroon heeft een positieve invloed op de
verwerkingsprocessen. Er zou door middel van afspraken omtrent
aanvoertijden met vervoerders veel winst te halen zijn.
- In rustige aanvoerperioden (een gemiddeld aantal stapelwagens per
uur) zouden de dockrijders korte cycli moeten maken met kortere slepen.
Dit leidt tot korte doorlooptijden van de producten. Wanneer de
aanvoerfase volloopt met stapelwagens zouden de dockrijders minder cycli
met langere slepen moeten gaan rijden zodat de doorzet van producten
stijgt.
- Wanneer de verwerkingsprocessen door een aantal piekuren onder druk staan,
blijft de rest van de dag verstoord. Wanneer de veiling op de hoogte is
van aankomsttijden van vervoerders, zodat een piek vroegtijdig gesignaleerd
kan worden, kan er geanticipeerd worden door meer personeel in te zetten.
- Voor een aantal invoergegevens zijn aannamen gedaan omdat er geen precieze
gegevens uit de praktijk bekend zijn. Deze aannamen kunnen de resultaten
van de simulatie beïnvloed hebben.
Rapporten studenten Logistieke Techniek
Gewijzigd: 2002.07.05;
logistics@3mE.tudelft.nl
, TU Delft
/ 3mE
/ TT
/ LT.