M.B. de Kleine
Technische assistentie voor optimalisatie telprocedure bij operaties
Literatuuropdracht/scriptie,
Rapport 2005.TL.7016, Sectie Transporttechniek en Logistieke Techniek.
Bij een medische operatie worden gazen, deppers en dammetjes (GDD's) gebruikt.
Wanneer één of meerdere GDD's na de operatie achterblijven in
het lichaam van de patiënt kan dit zeer nadelige gevolgen hebben voor de
gezondheid van de patiënt. Om dit te voorkomen wordt gebruik gemaakt van
een telprocedure. Bij twijfel over de aanwezigheid van een GDD in het lichaam
van de patiënt wordt een röntgenfoto gemaakt om uitsluitsel te geven.
Met nieuwe technieken kan de kans op achtergebleven GDD's mogelijk kleiner
worden gemaakt. Aan de hand van twee vraagstellingen is een analyse gemaakt
van de mogelijkheden. De eerste vraagstelling is of de telprocedure kan worden
verbeterd door gebruik te maken van nieuwe technieken en zo ja, hoe. De tweede
vraagstelling is welke mogelijkheden er zijn om in het lichaam achtergebleven
GDD's te lokaliseren.
Aan de basis van beide vraagstellingen staat het antwoord op de vraag hoe
kan worden waargenomen. De actie van het waarnemen is geanalyseerd en er zijn
categorieën opgesteld. Veelgebruikte waarnemingsmethodes (zoals
echoscopie en metaaldetectie) en een aantal patenten zijn beoordeeld op hun
bruikbaarheid.
Tijdens het onderzoek kwam naar voren dat gedurende lange tijd
pogingen zijn gedaan om de kans op achtergebleven GDD's te minimaliseren.
Vele patenten zijn hierop aangevraagd, maar uit geen van deze patenten is een
werkend en kostentechnisch verantwoord systeem gekomen. De huidige telprocedure
functioneert goed. Een technisch assisterend systeem moet bijzonder betrouwbaar
zijn om van nut te kunnen zijn.
Alle in het onderzoek geanalyseerde waarnemingsmethodes toonden problemen
op het gebied van scanzekerheid. Daarnaast spelen de bijbehorende kosten
een rol. Omdat de huidige telprocedure goed functioneert, zal een nieuw
systeem geen hoge kosten met zich mee mogen brengen.
Van alle waarnemingsmethodes is RFID (Radio Frequency Identification) het meest
geschikt voor gebruik in de telprocedure zelf. De overige methodes richten zich
meer op het waarnemen van GDD's in het lichaam van de patiënt. De
scanrange van RFID en de daarbij behorende scanzekerheid zijn momenteel echter
niet voldoende om RFID een bijdrage te kunnen laten leveren aan de huidige
telprocedure. Tevens zijn de bijbehorende kosten nog te hoog. De kosten van de
benodigde tags zullen na verloop van tijd afnemen, met name wanneer er op grote
schaal gebruik wordt gemaakt van dezelfde tags.
De conclusie is dat in de toekomst de telprocedure met behulp van RFID
geautomatiseerd kan verlopen, maar dat vanwege de beperkte behaalbare
scanzekerheid deze techniek momenteel niet geschikt is. Tevens zijn de
bijbehorende kosten nog hoog. In de toekomst zal naar verwachting de
scanzekerheid toenemen en zullen de bijbehorende kosten ook verder zakken.
Omdat de huidige telprocedure zeer goed functioneert en momenteel niet door
techniek overtroffen wordt, kan meer winst behaald worden door de
waarneembaarheid van GDD's in het lichaam te optimaliseren. Dit zou kunnen
door de huidige röntgenfotografie te behouden en hierbij de radiopaciteit
van de GDD's te verhogen. Hoe deze radiopaciteit kan worden verhoogd moet
nog nader worden onderzocht.
Rapporten studenten Transporttechniek en Logistieke Techniek
Gewijzigd: 2006.02.05;
logistics@3mE.tudelft.nl
, TU Delft
/ 3mE
/ TT
/ LT.